Allereerst is er natuurlijk hetgeen wat super leuk is om met het blote oog te bekijken: diergedrag!

Als kind kwam ik vaak in de dierentuin of op de kinderboerderij en ik groeide op met veel huisdieren. Ik herinner mij de eerste keer dat ik me realiseerde dat ik het gedrag van dieren goed moest observeren voordat ik hun motieven kon begrijpen. Ik was een jaar of zes en wilde een pinguïn aaien, maar deze beet mij hard in mijn vingers! Wilde hij niet geaaid worden? Of dacht hij misschien dat mijn vinger een visje was?

In mijn volwassen jaren heb ik flink wat gedragsobservaties gedaan, van allerlei dieren. Hiervoor is een goede dosis geduld en objectiviteit nodig. Ik vind het het leukst om 's nachts of in de schemer onderzoek te doen: dan zijn veel dieren actief! Diergedrag bestuderen zal altijd mijn passie blijven. Ik heb ook veel geleerd over het gedrag van mensen: wij zijn ten slotte ook gewoon dieren. En leuk of niet: het gedrag van mensen is uiteindelijk wel het belangrijkst voor natuurbehoud.

Ik leer iedere dag ook meer over 'dat wat je niet met het blote oog kunt zien': DNA!

DNA wordt ook wel de blauwdruk van al het leven genoemd. Door me te specialiseren in genetica (de studie van 'genen') en genomica (de studie van hele 'genomen') ben ik zó veel meer te weten gekomen over hoe de natuur in elkaar steekt. Zeker binnen de evolutionaire wetenschap is moleculaire biologie onmisbaar geworden. En er valt nog veel te ontdekken!

Voor mijn werk bij Naturalis en de Universiteit van Leiden stort ik me volledig op het DNA van watersalamanders en andere amfibieën. Ik onderzoek namelijk een bizarre, genetische afwijking in bepaalde soorten watersalamanders. Verder help ik mee met algemenere projecten die gaan over voornamelijk andere amfibieën zoals kikkers of padden. Of soms reptielen, zoals hagedissen.

Ecologie is soms waar te nemen met het blote oog. Maar niet altijd.

In de natuur speelt ieder organisme een rol binnen het zogenaamde 'ecosysteem'. Al die verschillende organismen bij elkaar, zoals planten, schimmels en dieren, vormen de 'biodiversiteit'. Door de relaties tussen ecosystemen en de biodiversiteit te bestuderen, kunnen we de natuur optimaal beschermen. Neemt de biodiversiteit af, dan wordt een ecosysteem namelijk vaak minder stabiel. Daarom vind ik ecologie interessant en belangrijk.

Leuk weetje: dieren laten continu 'DNA sporen' achter in hun omgeving via haren, huidcellen en uitwerpselen. Dat wordt ook wel 'environmental DNA' (eDNA) genoemd. Het onderzoeken van de natuur is dus eigenlijk één grote "crime scene investigation"! Aan de hand van eDNA kunnen we soorten vinden, zelfs als we ze niet met het blote oog kunnen spotten. Over de jaren heb ik steeds meer geleerd over eDNA: een duidelijke brug, dus, tussen ecologie en de moleculaire biologie!